یا زهرا
نيمه شب تابوت زهرا را به دوشم مى كشم
پيكر ام ابيها را به دوشم مى كشم
پاى من مى لرزد اما با تمام خستگى
پيكرى مجروح و تنها را به دوشم مى كشم
آسمان بشنو صدايم را پس از زهرا دگر
خلوت شبهاى صحرا را به دوشم مىكشم
در سكوت و خلوت شب دور، از چشم همه
روحبخش جان طاها را به دوشم مى كشم
تا نگردد آشكار اسرار قبر مخفيش
حال اين غمگين معما را به دوشم مى كشم
گريه مى خواهد دلم در پيش چشم كودكان
شرم دارم جسم زهرا را به دوشم مى كشم
یادتان باشد لباس مشکیم را تا کنید گوشه ای ازقبرمن این جامه راهم جاکنید